เจ้าของโรงหนังทางเลือกของคนรักหนัง
พงศ์นรินทร์ อุลิศ แห่ง house RCA
โรงหนังทางเลือกของคนรักหนัง
อายุ 46 ปี
อาชีพ ผู้ปริหารโรงภาพยนตร์ house RCA / ผู้บริหารวิทยุออนไลน์คลื่นแคท เรดิโอ / นักจัดรายการวิทยุประจำคลื่นแคทฯ ช่วง "หนังหน้าแมว"
ในยุคของโรงภาพยนตร์ประเภท “Ciniplex” ย่อมไม่ใช่เรื่องง่ายกับการมีโรงภาพยนตร์ประเภท “Stand Alone” และยิ่งเป็นเรื่องยากเย็นยิ่งกว่ากับการลงทุนทำโรงภาพยนตร์ขนาดเล็กที่ฉาย “หนังเล็ก” แต่จนถึงวันนี้ โรงภาพยนตร์ทางเลือกที่ชื่อ “house RCA” ก็ยืนหยัดข้ามผ่าน 10 ปีแรกไปแล้วอย่างงดงาม โดยมีผู้ชายคนหนึ่งเป็นแกนนำสำคัญ
“ผมแค่อยากทำอะไรแถวๆ ที่บางคนมองไม่เห็น แต่เราดันมองเห็น แม้ว่าสิ่งที่เราทำจะไม่เคยฮิตสักอย่าง และไม่ได้มีอิทธิพลต่อโลกขนาดนั้น ทำโรงหนังที่ไม่ค่อยมีคนดู ทำรายการวิทยุที่ไม่ค่อยมีคนฟัง แต่มันช่วยสร้างอะไรบางอย่าง” จ๋อง-พงศ์นรินทร์ อุลิศ ผู้ชายคนที่ว่าได้กล่าวไว้เช่นนี้...และนี่คือความอธิบายของเขาถึงสิ่งที่บันดาลใจให้กับก้าวมาเป็นผู้บริหารโรงหนังจุดยืนชัดแห่งนี้ >> ชม Clip <<
I. Find Your Passion
ผมว่าผมเหมือนคนทั่วไปที่โตมาก็ดูหนังฟังเพลง อ่านหนังสือ ปกติ แต่ว่าหนังอาจจะเป็นความบันเทิงที่บ้านเรานิยมหน่อย ผมโตมากับบ้านที่พ่อแม่ชอบดูหนัง ก็เลยมีโอกาสได้ดูหนังเยอะตั้งแต่เด็ก พ่อแม่เค้าเล่นไม่ดูหนังด้วยกัน พ่อชอบดูหนังแบบหนึ่ง แม่ชอบดูหนังแบบหนึ่ง ไอ้เราเป็นลูกก็เลยต้องดูหนังทั้งสองย่านนั้น ก็สนุกดี คือเราดูแล้วเราชอบ
ผมโตมาในยุคที่ไม่มีอินเทอร์เน็ต แล้วเราก็ดันไปนึกรักภาพยนตร์ตอนไหนยังไงก็ไม่รู้ ก็เลยทำให้หนังที่เราเห็นในหนังสือมากมายมันไม่มีให้ดู ก็เลยกลายเป็นความเก็บกด ความอยากได้อยากมีอยากชมอย่างมาก พอวันนึงมันมีวิดีโอเข้ามาในชีวิต ก็เลยดูถล่มทลาย เริ่มไปหาหนังตามเทศกาลดู ตามเอยูเอ เกอเธ่ อะไรแบบนั้น มันมีความกระหายอย่างมากในการจะได้ดู แล้วมันก็กลายเป็นนิสัยการชอบดูหนังไป ไม่รู้มันเป็นตัวตนหรือเปล่า
II. Follow Your Passion
สมมติว่านี่คือเส้นชีวิต หนังยังคงเป็นเส้นเรื่องในชีวิตเสมอ ผมไม่รู้ว่ามันคือการพักผ่อนหรือการเติมสารอาหารให้ชีวิตอย่างใดอย่างหนึ่ง เราต้องเข้าโรงหนังให้ได้อาทิตย์นึงอย่างน้อยหนึ่งเรื่อง เราเป็นแบบนั้นมาโดยตลอด พอดูๆ ไปก็ มันก็มีหนังหลากหลายขึ้นเรื่อยๆ
มันมีหนังอยู่ประเภทหนึ่งที่เราอยากดู แต่มันจะอยู่ในโรงน้อยมาก นานๆ เข้าที แล้วเราพอเริ่มโต ความกระหายก็ยังมีอยู่ แต่ความขยันก็เริ่มลดลง ความตื่นตัวมันเริ่มช้าลง หนังที่อยากดูประเภทนั้น เข้าฉายแป๊บเดียวแล้วมันก็หายไป ก็เลยคิดว่า ถ้ามีโรงหนังที่ฉายแต่หนังเล็กๆ บ้าง จะเป็นยังไงนะ โรงหนังที่ฉายหนังใหญ่ๆ มันมีเยอะพอแล้ว โรงหนังที่ฉายแต่หนังเล็กๆ คนส่วนใหญ่อาจจะไม่อยากดูมันนัก ถ้ามันมีโรงแบบนั้นบ้างก็ดีสินะ
ทีนี้ นั่งสวดมนต์ไปมันก็คงไม่มี ดังนั้นก็เลยทำดีกว่า ก็เลยเป็นที่มาของการทำเฮ้าส์ให้เป็นโรงหนังที่ฉายหนังอีกประเภทหนึ่งฉายหนังเล็กๆ ที่อาจมีคุณค่าแต่คนส่วนใหญ่อาจจะไม่รู้ค่าของมัน
จริงๆ แล้วอุปสรรคมันไม่มีเลย คือเราคิดอยากจะทำเราก็ทำมันขึ้นมา โดยที่เรารู้ว่าเราทำอะไรอยู่ เรากำลังทำโรงหนังที่ไม่มีทางรวยจากมันแน่ เพราะเราทำโรงหนังที่คนส่วนใหญ่น่าจะไม่ชอบชม แต่ว่าเราเห็นว่าควรจะมี เราก็เลยทำ
ทีนี้ถ้าถามว่าอุปสรรคมันคืออะไร ถ้ามันจะมีอย่างเดียว มันเป็นสินค้าที่มีคนต้องการแต่อาจจะไม่ใช่คนส่วนใหญ่ แต่โทษใครก็ไม่ได้ โทษตัวเองก็ไม่อยากโทษ ก็เราอยากให้มีเราก็ทำ อุปสรรคมันก็มีเพียงแค่นี้ เราทำสิ่งที่ยากเท่านั้นเอง
III. Do it with Passion
ตอนนี้ เฮ้าส์ฯ ก็เปิดมาได้ 13 ปีแล้ว จากตั้งใจจะอยู่ให้ได้ 20 ปี ก็เกินครึ่งทางแล้วความจริงเรื่องเคล็ดลับไม่มีอะไรพิสดารเลย เรารู้ว่ามันเป็นโรงหนังที่จะทำรายได้น้อย เราก็ทำรายจ่ายให้น้อย เริ่มจากการออกแบบดีไซน์ตอนแรกให้มันอยู่ได้ยาวๆ ไม่ทันสมัย และก็ไม่เชย บริหารจัดการให้ค่าใช้จ่ายในแต่ละส่วนมันถูกที่สุดเท่าที่จะถูกได้ ใช้พนักงานน้อย ทำข้อจำกัดด้านรายจ่ายให้มันสมดุลกัน แต่เหนืออื่นใด เราต้องรู้ว่าเราทำอะไรอยู่ เราไม่งงเวลา เอ๊ ทำไมคนดูไม่เยอะ ก็มันไม่เยอะอยู่แล้ว เราฉายหนังอิสราเอล ใครจะมาดูขนาดนั้น
ดังนั้นก็พูดได้ว่า 13ปีที่ผ่านมา ก็มีความสุขทุกวัน ที่ได้ทำโรงนี้ เราอยู่รอดแบบรอดบ้างไม่รอดบ้างมาโดยตลอด ถามว่าปลอดภัยเลยมั้ย ก็ไม่ ยังอยู่ในสภาวะเฝ้าระวังตลอด 13 ปีที่ผ่านมา แต่ว่ามันก็อยู่ได้นี่นา มันอยู่ได้แบบนั้น ถ้าเราโชคดี ฉายหนังที่ทำรายได้อย่างที่ควรจะเป็น ทุกอย่างออกมาตามแผน เราก็อยู่ไปได้เรื่อยๆ เราเจอเคสแบบนั้นมาเยอะ แต่โดยรวมเฮ้าส์ฯ ก็ยังคงหลักการเดิม คือฉายหนังเล็กอย่างเดียว
IV. Passion + Action = Success
เอาจริงๆ ผมเป็นคนไม่ค่อยมีหลักการอะไรมากมาย ทำอะไรมาในชีวิตก็เราชอบอะไรเราก็ทำอย่างนั้น แต่หลักการรวมๆ ไม่ว่าจะทำงาน หรือจะใช้ชีวิต จะเล่น จะอ่านการ์ตูน จะทำงาน ใช้หลักเดียวกันหมดเลย คือสนุกกับมัน คือถ้าเชื่อว่าสิ่งที่เราทำมันดีแน่ สนุกกับมัน ที่เหลือไม่เกี่ยวละ มันคือคำตอบของทุกอย่าง มันจะทำให้คุณทนอะไรก็ได้ ถ้าคุณเจอสิ่งที่ไม่เป็นอย่างที่คุณคิด แต่คุณรู้อยู่ว่าทำอยู่มันเพราะอะไร มันเป็นเชื้อเพลิงที่ดีในการทำให้คุณขับเคลื่อนต่อไปได้
What is Your Passion?
Passionate Quotes :
“ถ้าเราทำอะไรที่มีความสุข เราทำอะไรที่เราภูมิใจในตัวเอง
แล้วมันจะเป็นเกราะป้องกันให้คุณทำอะไรได้ราบรื่น ได้ง่ายขึ้น”
พงศ์นรินทร์ อุลิศ แห่ง house RCA
